Van donderdag 20 april tot en met zondag 23 april vindt in Brussel de 39^ste editie plaats van Art Brussels, een van de meest gerenommeerde beurzen in Europa op vlak van hedendaagse kunst. Ook dit jaar zijn er in het rijk gevulde programma heel wat kunstenaars te vinden die geboren en/of opgegroeid zijn in Limburg. We zetten enkelen van hen in de kijker.

Galerie Transit: Luc Dondeyne (°1963, Genk) en Johan Creten (°1963, Sint-Truiden)

Galerie Transit (Mechelen) toont werk van twee Limburgse kunstenaars, beiden geboren in 1963. Luc Dondeyne heeft niet de ambitie een luchtig schilder te zijn, maar evenmin domineren zwaarte en somberte zijn artistieke persoonlijkheid. Wat hem boeit is het contrast. De schilder heeft ‘deze twee kanten’ nodig en probeert dit in zijn schilderijen uit te werken. Op Art Brussels worden vier nieuwe werken van Dondeyne getoond: ‘Ponton’, ‘Vexations’, ‘Netherworld’ en ‘Fan Flower’ (2023). Dat laatste werk bestaat volgens Dondeyne uit “twee bollen die elkaar opzoeken of die elkaar ergens beïnvloeden. Tijdens corona was er veel sprake van het echo-effect, of hoe communicatie in cirkels draait. Ik heb gedacht: ik ga daar echo-affect van maken.” In ‘Ponton’ en ‘Netherworld’ zien we menselijke lichamen. Luc Dondeyne: “Zonder daarom over portretten te spreken, ga ik graag met figuren aan de slag. Er zijn veel referenties te vinden in de kunstgeschiedenis. Ik ben daar nog altijd sterk door geboeid. Schilderen is ook iets heel fysieks. Mensen vergeten dat. We zijn het zo gewoon naar beelden te kijken. Hoe je het ook draait of keert, je zit als schilder met de beperking van je armen.”

Johan Creten is een koploper bij de revival van keramiek in hedendaagse kunst. Met zijn vernieuwende gebruik van keramiek begon hij eind jaren tachtig te werken met klei – toen het medium nog als taboe gold in de hedendaagse kunstwereld. Beroemd om zijn allegorische sculpturen in keramiek en brons, maakt Creten sinds de jaren 90 voorstellingen voort van een wereld vol poëzie, lyriek en mysteries. Ze onderstrepen het belang van schoonheid in zijn werk, en bevestigen tegelijkertijd zijn humanistische bewustzijn en de sociale en politieke weerklank van zijn praktijk. In zijn creatieve proces noemt Creten “slow art” en de behoefte aan een terugkeer naar introspectie en verkenning van de wereld, met zijn individuele en maatschappelijke kwellingen. Op Art Brussels worden twee werken van Creten getoond: ‘Vase 4A – Hommage a Maurice MaeterLinck’ (2021-2022) en ‘Perle Noire XI – Crystal River’ (2011). Over dat laatste werk schreef de Canadese kunstcritica Chantal Pontbriand: “Het skelet steekt uit onder een dun laagje huid waar, in een omhulsel gevormd door een oesterschelp, een “schedelachtig” gezicht, dicht bij de dood, zich nestelt en ook hier, in het idee van een mal, is een noot van erotiek aanwezig. Deze hoofden hebben iets nachtmerrieachtig, intrigerend en verwijzen naar de kruising die we allemaal beleven ten tijde van de geboorte, parels gevormd in deze binnenzee die het lichaam van de vrouw zou kunnen zijn. Maar ze verwijzen ook naar deze wedergeboorte die de overgang van de ene wereld naar de andere, van het ene continent naar het andere teweegbrengt.”

Galerie Sofie Van de Velde: Leon Vranken (°1975, Maaseik)

Galerie Sofie Van de Velde (Antwerpen) toont werk van Leon Vranken. De vormen en materialen waarmee Vranken werkt, voelen op een vreemde manier vertrouwd aan. Het zijn elementen die uit hun context werden gehaald en die hij herdefinieert, alsof hij ze opnieuw uitvindt. Zijn werken doorkruisen verschillende disciplines en verkennen de grenzen van de beeldhouwkunst, vaak gekenmerkt door het gebruik van industriële materialen en ‘ready-mades’. Deze werkwijze heeft een lange geschiedenis, maar in tegenstelling tot een onpersoonlijk en mechanisch productieproces, zoals in de minimal art, toont Vranken een poëtisch ensemble van sculpturen die zichzelf soms verwarren met hun niet-functionaliteit. Zijn werk bevindt zich in de collectie van het Middelheimmuseum (Antwerpen) en het Centrum voor Hedendaagse Niet-Objectieve Kunst (Brussel). In het verleden had hij een solotentoonstelling in White Box (New York) en maakte hij deel uit van de Beaufort Triënialle (Oostende). Op Art Brussels zien we drie nieuwe, Untitled (2023) werken van Leon Vranken.

Everyday Gallery: Daan Gielis (°1988, Beringen)

Everyday Gallery (Antwerpen) toont het werk van Daan Gielis. In zijn oeuvre bevraagt Gielis de samenhang tussen tegenstrijdige verlangens en sentimenten. Hij onderzoekt conflicten en tegenstrijdigheden in de emotionele, communicatieve en sociale systemen die samen de wereld vormen zoals wij die kennen. Voorbeelden zijn: het samenvallen van geluk en verdriet, een frustratie van verlangen die alleen maar nieuw verlangen oproept, een undergroundcultuur die populair wordt en desondanks authentiek blijft. Volgens Gielis is het net dankzij interne tegenstrijdigheden dat systemen gedijen: contrasterende gevoelens voeden mekaar en zetten een cyclisch proces in gang waaruit het onmogelijk lijkt om te ontsnappen. Op Art Brussels wordt onder andere het werk ‘Three Weeping Palms’ (2022) getoond, een werk gemaakt in terracotta waarop we een groep palmbomen het hoofd zien buigen alsof ze aan het huilen zijn. Maar ook hier is een tegenstrijdigheid aan het werk: door zich af te wenden van de zon als een externe energieleverancier, reiken de bomen naar hun eigen energie, een herkenbare tegenstelling voor zij die op de grenzen van onze samenleving botsen.

Art Brussels, Brussels Expo | Hal 5 & 6, van 20 – 23 April 2023
Meer info via de website