MagazineInterview

Interview: Louise Osieka. Back to my roots

Louise Osieka bij C-mine
Portret Louise Osieka. Foto: Paul Reinquin.

Na mijn studies sprong ik in het werkveld en heb ik de kans gekregen om ervaring op te doen bij STUK in Leuven, WIELS in Brussel en Manifesta 9 in Genk. Daarnaast werkte ik vaak freelance als curator. Zo ben ik ook in het beleid gerold door in beoordelingscommissies te zetelen. Momenteel maak ik deel uit van de aankoopcommissies voor zowel de kunstcollectie van de Vlaamse overheid als van het Vlaams parlement en zetel ik in enkele raden van besturen van kunsthuizen. Vanaf 2015 nam ik de artistieke leiding bij CIAP en heb ik CIAP naar een ander niveau kunnen tillen met een internationaler karakter, een ruimer programma, meer flexibiliteit en heb ik samen met het team veel samenwerkingen kunnen uitrollen. Zo bracht ik CIAP van Hasselt naar C-mine (Genk) en zijn er momenteel concrete plannen om een nieuw kunstencentrum op de site te bouwen samen met kunstenwerkplaats FLACC. Mijn huidige functie als directeur-intendant bij C-mine is gloednieuw. Ik geef leiding aan verschillende teams en we onderzoeken samen hoe C-mine – dat vorig jaar haar tiende verjaardag vierde – verder kan doorgroeien tot een internationale kunstsite.

Wat is je visie voor het nieuwe C-mine?

C-mine is een plek met een heel hybride karakter van profit & non-profit organisaties, multidisciplinaire kunsten, literatuur enz. Een plek waar commerciële belangen naast andere belangen staan, waar onderwijs en wonen, mensen hun dagelijks leven en ondernemen samenkomen. Wat ik graag wil doen, is hiervoor een alternatieve woordenschat en een beeldtaal bedenken. Omdat ik voel dat we nog niet de tools hebben ontwikkeld om over die hybriditeit te spreken en C-mine in al zijn schoonheid te capteren.
Verder wil ik heel graag bepaalde narratieven toevoegen op de site. Er gebeurt nu heel veel en dat is in principe een luxeprobleem. Door die veelheid is er een sterke noodzaak aan een inhoudelijke lijn, een narratief. Zodat het voor bezoekers, bewoners, medewerkers, … een leesbaarder gegeven wordt.
Daarnaast wil ik de ruimtelijkheid van de site benutten. Voor mij ligt de activiteit niet alleen in het hoofdgebouw waar de artistieke spelers zitten, maar zeker ook in de andere hoeken van de site. C-mine is uniek en door deze site volledig te benutten, kunnen we ons onderscheiden van andere kunstinstellingen. Er is ruimte om te bewegen, experimenteren, wandelen, verstoppen, …

Louise Osieka bij C-mine
Portret Louise Osieka. Foto: Paul Reinquin.

Hoe zal u Genkenaren en Limburgers betrekken binnen C-mine?

Dat is zeker een uitdaging en het is belangrijk dat we daar snel over nadenken en concrete acties ondernemen. Het gaat niet over het merk C-mine bekender te maken, maar om de verschillende gezichten van de site te tonen. De plannen die nu op tafel liggen, of althans de eerste aanzetten ertoe (ik ben nog maar enkele weken bezig!), houden vooral in dat ik wil kijken naar de bijzondere connectie tussen erfgoed en hedendaagse kunst en naar de spanning tussen deze twee en wat dit voor de Genkenaar betekent. Wat veel Genkenaren gemeen hebben, is dat hun familiegeschiedenis met de C-mine site vervlochten is. En dat is heel bijzonder. Ook de geschiedenis van mijn familie is vervlochten met het verleden van de steenkoolindustrie. Het is een relatie die er eigenlijk al is, maar ernaar snakt om zichtbaarder gemaakt te worden.

Het is een uitdagende job. Hoe behoud je je persoonlijke veerkracht?

Vooral kalm blijven! Mijn job is voor mij een passie en dus voelt het bijna nooit aan als ‘werken’. Het is misschien cliché, maar doen wat je graag doet, helpt om veerkrachtig te blijven. Ik probeer ook de energie die ik verlies door te werken terug te krijgen door mijn samenwerkingen met kunstenaars, organisaties, mijn team, … Ik heb ook niet het gevoel dat ik alleen maar geef, ik krijg ook heel veel terug van mensen rondom mij. Verder probeer ik ook geen vakidioot te worden en mijn blikveld breed te houden. Een paar jaar geleden ben ik een opleiding begonnen als herborist, en heel veel gaan bijleren over de natuur, ecologie en de helende krachten van planten en kruiden, en dat brengt mij ook tot feministische stromingen en emancipatorische bewegingen. Een andere tip is genoeg slapen!

Zijn er tips & tricks die je zou willen meegeven aan de toekomstige generatie leiders/creatieve zielen die eenzelfde weg willen inslaan?

Stoppen met onzeker te zijn. Spring, experimenteer, doe het en neem risico’s! Zoek naar eigenschappen waarop je trots kunt zijn en speel die uit. Wees fier op jezelf en je verwezenlijkingen. Blijf niet hangen bij ‘ik denk dat mensen het niet goed gaan vinden’, ‘ik denk dat ik het niet kan’. Af en toe moet je stoppen met denken en gewoon doen.

Wie is Louise Osieka?
Geboren in Genk
30 jaar oud
Lagere school: St. Michielsschool, Winterslag, Genk Middelbaar: Lyceum, Genk
Universiteit: KULeuven, Kunstgeschiedenis, specialisatie Hedendaagse Kunst